ik die dacht
de bloem der licht te vinden
geplant
in jouw ogen
ik heb gedanst met
de noorderwinden
hun lied gezongen
slechts om de liefde te kunnen zogen
en jij die grijnst
versmaadt de nacht
ben ik slechts een vlam
temidden van het hele vuur?
ik die vermoedde
ik die dacht
de wereld te smaken
achter jouw muur
je schenkt me
het gif van jouw lippen
beschouwt het als liefde
gevormd door jouw haat
hoop je mijn verlangen
te ontglippen?
berisp dan toch
het bedrog en verraad
je kent mijn naam
en fluistert hem
geoefend voor de spiegel,
gebroken en vernield
de leugen schuilt
achter jouw stem
en ik die dacht
dat de minnaar voor zijn liefste knielt