Verwonder kind.
als ik blind door de stilte breek
erken ik slechts ruimtelijk het beeld
dat zich rond mij vormde tot de wereld
waarin ik mij als tot waanzin gedreven
veilig voelde tot in het extreme
ik ben slechts de spiegel die je je voorhoudt
wanneer ik durf te spreken van waanbeelden
terwijl mijn gedachten te snel voor woorden
vliegen langs de vertwijfeling die je siert
alsof mijn stilstand je tot staan zou trekken
doorbreek de wortels van mijn angst
verwonder het kind in mij tot vernieuwing
want ook ik ben slechts voorbij gelopen
aan de wereld, die mijn innerlijk tentoonstelt
als schoonheid van het puurste soort.
Lynn Buggenhout: | Zondag, juli 29, 2007 19:23 |
Een mooi gedicht. | |
mixxi: | Dinsdag, november 14, 2006 23:45 |
marina egt super | |
red one: | Dinsdag, november 14, 2006 18:39 |
heel mooi!!! liefs redje |
|
wijnand.: | Dinsdag, november 14, 2006 17:50 |
een schoonheid | |
Quando: | Dinsdag, november 14, 2006 17:38 |
Volgens mij blijf je nog wel een weekje staan. Liefs, |
|
Klaes: | Dinsdag, november 14, 2006 17:36 |
pure poëzie |
|
misschien: | Dinsdag, november 14, 2006 17:29 |
wouw nog nooit zo''n gedicht gelezen groetjes mij |
|
arie: | Dinsdag, november 14, 2006 17:26 |
Hoe veel kind durft men te zijn, om in verwondering te aanschouwen,te vertrouwen in al het goede Heerlijk beeldend verwoord Mar Knufff |
|
MayadeBij*: | Dinsdag, november 14, 2006 17:25 |
mmm.. erg mooi! kus. | |
Laurens Windig: | Dinsdag, november 14, 2006 17:21 |
Jij en je gedicht zijn juweeltjes. | |
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2006 | ||
Thema's: |