Donkere wolken, pakken samen aan de horizon
Ik ben bang
Nu is de lucht hier nog blauw
Maar voor hoelang
In de verte barst het noodweer al los
Ik kan het hier horen
Ik wil wegrennen maar ik kan niet
Ik ben verloren
Dan opeen, beschermende handen om mij heen
Die mij beschermen voor dat kwaad
De bui trekt over en het enige wat nog herinnert
Is een ongedeerd bloempje dat bij mijn voeten staat