Je zei dat ik met mijn uiterlijk vrienden kon maken,
Maar als ik dat eens niet wil.
Iedereen heeft me gekwetst.
Ik ga nooit meer mensen vertrouwen.
Als ik je in me vertrouwen heb moet je er goed mee oppassen, 1 keer eruit altijd eruit.
Ik ga mensen geen nieuwe kansen meer geven.
Ze kwetsen me te veel.
Ik wil wel nieuwe vrienden maar ik ben er te bang voor,
Te bang dat ze me kwetsen.
En ik zal met mijn gevoelens maar oppassen.
Door al die ruzies ben ik snel verdrietig of boos.
Mijn 1 keer boos maken en je verwacht het terug.
Zelf ben ik ook niet volmaakt, maar ik kan er niks aan doen.
Zij kwetsen me te veel waardoor ik zo boos word op ze.
Elke ruzie laat ik rusten dan maar geen vriendschap denk ik dan.
Dat is weer iemand minder met wie ik geen ruzie hoef te maken.
Ik ga geen partij kiezen, ook al vraag je het zo lief of boos.
Een partij doe ik nooit, maar toch snappen sommige mensen niet dat dat mij ook gewoon kwetst .
bijouken: | Donderdag, november 16, 2006 17:40 |
Zo herkenbaar... Wie kan je vertrouwen? Ik weet er geen antwoord op, telkens opnieuw beginnen, stap voor stap: Als er iets "goed" is mag je het zeggen, andersom ook, geen kwestie van partij kiezen: je moet elkaars mening respecteren ook als die verschillend is. Rechtuit zijn. Liefs, knuf. |
|
Auteur: -Anoniempje- | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 12 november 2006 | ||
Thema's: |