Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Het beeld dat je vormt
Het beeld dat je vormt
het zuigt het merg uit het gebeente
het is met blote voeten door het vuur
met nagels kerven in gesteente
het aftellen van het laatste uur
het antwoord op stille dromen
de nachtmerrie van helse pijnen
de geest die binnen in de ziel wil komen
en intens verdriet wil verkleinen
poezie is de lust van al het leven
tussen de maan en de zon zo onberijkbaar
je kan het maken en je kan het breken
poezie is kwetsbaar ..
sterre***
Reacties op dit gedicht
sterre123 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Donderdag, november 09, 2006 19:48
Prachtig en graag gelezen.
Liefs, sunset
lommert
:
Donderdag, november 09, 2006 19:46
Poezie is ook een uitlaatklep om het schreinende van het allerdaagse te ''verzachten''...;)
liefs
xxwillem
Over dit gedicht
Auteur:
sterre123
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
09 november 2006
Thema's:
[Poezie]
[Verlies]
[Leven]