Tatoeage
zij heeft een treurwilg
op haar rug
de stam is ingeplant
rimpelingen van de huid
botten uit als takken
knoesten steunen ongemakken
aan de zichtkant
vanwaar de zon
haar schaduw sleept
jaar in jaar uit
Mandje: | Donderdag, november 09, 2006 20:39 |
heel erg mooi!! liefs, Marianne |
|
arie: | Donderdag, november 09, 2006 17:01 |
Wat een machtig beeld schets je hier Laurens. Dit is poëzie, met een grote P Liefs, arie |
|
sunset: | Donderdag, november 09, 2006 12:46 |
S c h i t t e r e n d (Wat een opgeroepen beeld). Liefs en heel fijne dag verder, sunset |
|
japonica: | Donderdag, november 09, 2006 12:44 |
Eén woord : G-E-W-E-L-D-I-G |
|
remie: | Donderdag, november 09, 2006 12:26 |
schitterend...ik zelf haat die dingen maar mijn dochter laat er net één zetten...liefs remie | |
switi lobi: | Donderdag, november 09, 2006 11:39 |
Geraakt door binnen - en buitenkant...zo mooi! Liefsliefs, switi lobi |
|
Windwhisper: | Donderdag, november 09, 2006 11:27 |
diep slikkend....dit is weer zo bijzonder en eentje met inhoud. Liefs Cobie |
|
kerima ellouise: | Donderdag, november 09, 2006 11:02 |
door de woorden heen van dit erg mooie gedicht fluisteren letters een heel levensverhaal...erg mooi ! liefs, kerima ellouise |
|
eye witness: | Donderdag, november 09, 2006 10:57 |
ehm... als tatoeage natuurlijk, Laurens! zucht mannen |
|
eye witness: | Donderdag, november 09, 2006 10:56 |
ik heb een perzik... over 10 jaar... do i need to say more?? hahaha |
|
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2006 | ||
Thema's: |