heden ten dage
heden ten dage
waar licht knokt
tegen donkerte
en blaren
dwarrelen
naar vaste bodem
lijkt het dat
ook ik ga schuilen
om mijn ziel
weer te ontwaren
niet dat ik in
de vroege mist
geheel zal opgaan
ook in mij is
een terugtrekkende
beweging
een tocht naar binnen
waar in afscherming
de dood rijpt
naar winterse termen
en mijn gedachten
doelloos zullen zwermen
een herhalende tred
van groeiend sterven
ogenschijnlijk een pas
op de plaats rust
tenware het flambayante
voor een wijle in slaap
moet worden gesust
deze kracht
zo natuurlijk en gewoon
is sterker dan
mijn speelse geest
toch vertel ik mijzelf morgen,
met weemoed weliswaar,
hoe de zomer is geweest
Reacties op dit gedicht
| angelfromhell: | Woensdag, november 08, 2006 23:20 |
| heel mooi! grtz,,angelfromhell |
|
| tears for you: | Maandag, november 06, 2006 20:05 |
| erg mooi tears |
|
| Quadesh: | Maandag, november 06, 2006 13:38 |
| erg mooi! liefs Q | |
| switi lobi: | Maandag, november 06, 2006 12:40 |
| Een beetje weemoedig en heel erg mooi.... liefsliefs, switi lobi |
|
| Littledolphin: | Maandag, november 06, 2006 12:39 |
| guten morgen, wieder sehr schön geschrieben, lieben gruss little | |
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2006 | ||
| Thema's: | ||