Weer niet kunnen slapen
zit weer te denken
gedachtes, gevoel
smelten samen in één
onhandelbaar en onmogelijk
om geen aandacht te schenken
niet meer te volgen
chaos in m'n hoofd
alleen de tikkende klok
die galmt door de kamer
de complete stilte verstoort
de stem van de stilte berooft
minuten worden uren
elk moment een eeuwigheid
waarom ik niet kan slapen
spookt alsmaar door m'n hoofd
zo moe van deze machtsstrijd
m'n lichaam is op
maar mijn geest weigert
om rust te laten komen
zoveel onrust van binnen
van buiten zo stil
niemand die het ziet
dat rust me is ontnomen
geen baas over eigen leven
gedachten, gevoel
hebben de touwtjes even in handen
machteloosheid waarmee ik overspoel
zoveel gedachten, zoveel gevoel
die me ervan weerhouden
de puzzelstukken bijeen te rapen
geen antwoorden en zoveel vragen
maar één ding is zeker
weer kan ik niet slapen!