Hoezo,
kan één woord,
één opmerking,
me weer in de put gooien?
Hoezo,
ga ik,
na één woord,
één opmerking,
weer zo negatief denken?
Hoezo,
ga ik,
na één woord,
één opmerking,
weer opnieuw beginnen,
aan dát,
wat voorbij was?
Hoezo?
Ben ik toch nog niet klaar,
om mezelf weer te accepteren..?
Of zijn mensen zo hard,
dat ze je gedachteloos kwetsen,
diep in je hart?!
ze leven door,
zonder te weten,
dat ik vaak,
aan dat ene woordje
die ene opmerking denk,
dat ik 't niet kan vergeten..
want hoezo geloof ik,
dat ene woordje,
die ene opmerking,
die ze gedachteloos maken,
zonder te weten,
dat ze mij zo diep,
ermee kunnen raken?!
Daarom,
probeer ik,
te vechten,
om dat ene woordje,
die ene opmerking,
niet in mn hart te hechten!