Blauwe verwarde vlakken...
Doemen op voor mijn ogen.
Radeloze blikken ..
Verdrongen uit de werkelijkheid.....
Verdwaalt in het diepe staren.
Waarna ik tot in de verste gedachte was weggevlogen.
Je hebt mijn dromen gestolen...
Doch van illusie's bevrijd.
Over mijn wang rollen nu bloed roden tranen.....
Wat niet meer met een paar enkele woorden zullen drogen.
Ontwaakt uit dromenland....
Je vermoorde mijn levensdoel ...
Waarmee je me uit de zieke slaap hebt verleid.
Witte chaotishe spiralen....
zinken weg tot niets, achter mijn gesloten ogen...........
Herinneringen schreeuwen tot mij,
hun laatste resterende hoop,
terwijl ik val door de diepte van mijn gedachten.
Je had de liefde gelogen....
En liet me in het verduisterde denken met pijn wachten.
Mistige donderwolken....
doemen nu op achter mijn ogen.
Onverklaarbare regendruppels....
rollen over mijn hart en slaan neer op grond.
Mijn liefde zal nooit meer kunnen gaan drogen.
En eenmaal terug in de werkelijkheid.
Vergat ik dat het land der dromen ooit voor mij echt bestond....