Starend naar mijn scherm
Kijk ik al die foto’s van toen
Wat al zo ver weg lijkt
Wat een gemis
De uren van lekker niks doen
We waren eigenlijk veels te verwend
Ze zeurden al van tijden van 8 tot 5
En over dat ene dikke irritante wijf
Maar het geroddel in de gang
We zeiden altijd gedag en een kusje op de wang
En nu, een jaar verder al zo oud
Ik mis die tijd waar ik nog van houd
Die lekkere vrijheid
Lekker zorgeloos
Geen werktijden, geen te weinig tijd
Nu zorgen maken of de trein wel rijd
Spoken die door me hoofd dwalen
Het kan me geen fuck meer schelen
Niemand die het ziet
En het hun schelen doet het ook niet
De rest heeft een leven
En ik?
Nee, ik blijf in het vroeger kleven
Lekker vertrouwd en zwart
Niemand die het begrijpt
Even rust
Gewoon weg zijn
Zoiets als gewoon de trein ergens naar toe nemen
En nooit meer terug