Beslissende jeugd
Mijn hele leven doe ik blijkbaar alles verkeerd
en toch ben ik geen crimineel.
Ik heb als kind gewoon nooit geleerd
hoe je moet vechten voor je deel.
Ook is mij nooit bijgebracht
hoe je met mensen moet verkeren
en er is al helemaal nooit aan gedacht
om mij iets over liefde te leren.
Mijn jeugd was geïsoleerd en emotieloos
en vandaaruit werd dat patroon voortgezet.
Pas toen mijn leven het liefdespad koos
heb ik me tegen deze houding verzet.
Maar wat met de paplepel wordt ingegoten
valt niet met een druk op de knop te wissen.
Ik heb de invloeden uit mijn jeugd afgestoten,
maar desondanks blijf ik gevoelens missen.
De moraal van dit verhaal?
Je jeugd bepaalt de rest van je leven.
Mijn jeugd was ogenschijnlijk normaal,
maar heeft me niets dan ellende meegegeven.
Met medeleven en respect denk ik aan hen
die écht een nare jeugd moeten meemaken,
want als ik al levenslang beïnvloed ben,
wat moeten zij dan wel niet doormaken?
en toch ben ik geen crimineel.
Ik heb als kind gewoon nooit geleerd
hoe je moet vechten voor je deel.
Ook is mij nooit bijgebracht
hoe je met mensen moet verkeren
en er is al helemaal nooit aan gedacht
om mij iets over liefde te leren.
Mijn jeugd was geïsoleerd en emotieloos
en vandaaruit werd dat patroon voortgezet.
Pas toen mijn leven het liefdespad koos
heb ik me tegen deze houding verzet.
Maar wat met de paplepel wordt ingegoten
valt niet met een druk op de knop te wissen.
Ik heb de invloeden uit mijn jeugd afgestoten,
maar desondanks blijf ik gevoelens missen.
De moraal van dit verhaal?
Je jeugd bepaalt de rest van je leven.
Mijn jeugd was ogenschijnlijk normaal,
maar heeft me niets dan ellende meegegeven.
Met medeleven en respect denk ik aan hen
die écht een nare jeugd moeten meemaken,
want als ik al levenslang beïnvloed ben,
wat moeten zij dan wel niet doormaken?
Reacties op dit gedicht
| Ecos: | Zaterdag, januari 13, 2007 15:13 |
| De woorden "je jeugd bepaald de rest van je leven" ik voeg toe en neem je mee in de dood. Ik onderschrijf als man van 69 jaar jouw woorden en troost mij dat ik niet alleen deze gevoelens heb. Bedankt. |
|
| sunset: | Maandag, oktober 30, 2006 08:47 |
| Stilmakend tonend rakend. Maar geloof me, en ik spreek uit ervaring, ook al werd je ''gestempeld'' in je jeugd (en doen wij niet hetzelfde bij en met onze kinderen?), toch is niets onomkeerbaar hoor. Eender hoe oud je bent. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 30, 2006 06:50 |
| Wellicht heb je gelijk, ik weet het niet zo echt....mijn jeugd was.ach ik denk maar, ben er door geworden die ik nu ben...... liefs en veel sterkte. |
|
| cutiej: | Maandag, oktober 30, 2006 02:14 |
| erg mooi geschreven, ook erg herkenbaar! vecht namelijk al 18 jaar tegen mijn moeder....soms gaat het goed en soms minder....nu spreek zie of lees ik haar helemaal niet meer....een enkele keer voor mijn zusje! dat is de enigste reden! ik heb voor mijn leven en mijn vriend gekozen! moeilijk maar te doen! mijn vriend helpt me door de periodes als ik gewoon even niet meer kan! ik wens jou erg veel sterkte! denk aan jezelf! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Berin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||