Waar iedere spriet geniet.
Je ziet overal maar  kussen
Hun hartstocht niet te blussen
Ook de grote en de kleine stelen
Blijken zich amper te vervelen.
Maar wil de wind dan even rust,
Wordt er ook niet mee gekust,
Dan lonken zij slechts naar elkaar
En denken slechts hier staan we maar
Te wachten op een bries
En wachten is maar tijdverlies.
Dit gaat tot aan de winter door
Zolang gaan zij er toch wel voor.
Dan zijn ze moe, je hoort gegaap,
En dan begint hun winterslaap.
 
han janzen      29-10-2006
Geschreven door
neznaj
Reacties op dit gedicht
neznaj vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sunset: Zondag, oktober 29, 2006 17:03
Heerlijk tonend beeldend en graag gelezen.
Liefs en knuf, sunset

Niniki: Zondag, oktober 29, 2006 15:48
Maar dan komen er weer mooie verse takjes hoor!

Knuffie

Over dit gedicht
Auteur:  neznaj Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  christina
Gepubliceerd op:  29 oktober 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.