en op haar weg
geplaveid door licht
rolt zij…
volgt haar spoor
toekomst gericht
onstuitbaar
lijkt zij
op haar weg
die zij wilt gaan
komend van wat haar benauwde
kiest zij nu ruim baan
Rien de Heer: | Dinsdag, oktober 31, 2006 09:20 |
Niet te stuiten! Groetjes, Rien. |
|
mugje: | Zondag, oktober 29, 2006 23:35 |
indrukwekkend mooi gedicht Super.... Ik hou van je liefke xXx tom xXx |
|
sunset: | Vrijdag, oktober 27, 2006 17:06 |
Jaaaaa ... Heerlijk en o zo positief. Liefs en heel warme knuf, sunset |
|
M@rcel: | Vrijdag, oktober 27, 2006 13:32 |
prachtig mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
elze: | Vrijdag, oktober 27, 2006 13:12 |
maar toch moet ze oppassen voor de vangrail en misschien ook voor het spookrijden.... laifs elze |
|
Dirk Hermans: | Vrijdag, oktober 27, 2006 12:28 |
heel goed in woorden gebracht groetjes Dirk |
|
Niniki: | Vrijdag, oktober 27, 2006 11:42 |
Mooi, mits de ondergrond maat glad blijft, hé? Knuffie |
|
lommert: | Vrijdag, oktober 27, 2006 11:27 |
onstuitbaar...er voor gaan;) wwet je ...het eerste waar ik aan dacht was een biljartbal...goh wat een tijd in die tijd;) xxliefs willem |
|
Windwhisper: | Vrijdag, oktober 27, 2006 11:25 |
wouw.........prachtig weer. liefs |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 27 oktober 2006 | ||
Thema's: |