Ging weer kijken stapje voor stapje,en
bedacht me mij hou je niet meer voor het lapje.
Ik sloot me op en kroop in m'n hoekje,en las
zo af en toe een boekje.
Stond open voor alles en iedereen
de straf voor eerlijkheid is blijkbaar
heel gemeen.
Hoever moet ik mezelf nog breken,
en steeds weer om liefde smeken.
Over wat ik kreeg hoor je mij niet klagen,
ben niet letterlijk in elkaar geslagen.
Gaf alles wat ik in me had,
steeds hoger legde ik die lat.
M'n vertrouwen keer op keer geknakt,
gevoelens lijken zo vertakt.
Wil weer open zijn en vrij,
't Moet gebeuren voor ik verder glij.
Kan nog steeds de zon zien schijnen,
Hoop alleen dat de donkere wolken eindelijk
verdwijnen.
M'n lijf schreeuwt om liefde niet om strijd,
en toch heb ik van alles wat ik gaf geen spijt.
Dat er mensen zijn die daar misbruik van hebben gemaakt,
heeft me wel heel diep geraakt.
Toch blijf ik geloven in eerlijk en oprecht,
weet immers dat ik voor liefde vecht.
Al is het soms moeilijk en doet het soms pijn,
Weet dat ik er voor je zal zijn.