Fuck you, firefly, have you lost your light?
Het gras is nat, vergeet-mij-nietjes sieren kil verdriet en vieren
vergane tijden van glorie en geluk. Bevindt het zich onder de grond –
van mijn hart, vergaan en verrot als een scheepswark op de klippen.
Niet voor niets dat ik niet van varen hield. Wel op de deining
van de wind, maar de golven sloegen en vroegen hongerig om meer.
De vervaarlijke zee was verradelijker dan je listige tong,
maar de rotsen minder hard dan je kille woorden
mijn verloren en verdronken lichaam verbrijzelde je
en smolt me met je ogen, of je voor me door vuur zou gaan.
Vergeten dat de kaars gedoofd was en de hete liefde verloren.
| Andrea Gerrits: | Maandag, oktober 30, 2006 18:41 |
Zo!! (en dat lees ik dan maar op zo''n avond als vandaag..) Ge-wel-dig! (en alle bijbehorende synoniemen) Schrijf jij ook verhalen, vraag ik mij dan af? (Dat lijkt me, na het lezen hiervan, echt iets voor jou) Lieve groetjes, |
|
| Rêve: | Vrijdag, oktober 27, 2006 08:42 |
Mooi. (: |
|
| Laura Luijkx: | Woensdag, oktober 25, 2006 17:54 |
| Kippenvelgedicht, meer woorden zijn er niet nodig.. | |
| Roland Hainje: | Woensdag, oktober 25, 2006 01:57 |
| prachtig geschreven;) passievol, boos, maar toch toegeven? er zitten veel puzzels, in dit gedicht. groetjes, Ro |
|
| Mathilde: | Dinsdag, oktober 24, 2006 22:28 |
ik proef je teleurstelling maar ook boosheid, passie misschien... |
|
| Cora (ZIJ): | Dinsdag, oktober 24, 2006 20:38 |
| Eerst gedoofd en daarna de liefde verloren? Of omgekeerd? Of tegelijk? mooi dit, liefs, |
|
| lely elfje: | Dinsdag, oktober 24, 2006 20:24 |
| heel mooi kus elfje |
|
| Auteur: Panta Rhei | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||