Mijn woorden lonken naar het vel papier
hoe leger, hoe meer het verlangen vorm krijgt
van weer een nieuwe levensduur
ik ben optimistisch van nature
zeker niet onverantwoordelijk, noch spreekwoordelijk
het leven is niet ik of jij
maar is bedoeld als levensles voor allebei
als de ingetogenheid ten spijt
toch weer oud zeer de kop op steekt
schreeuw, huil het eruit,je voelt je er beter door
dan het blijven dansen op het slappe koord…
kerima ellouise: | Dinsdag, oktober 24, 2006 20:31 |
een hele mooie wijsheid...eentje om bij stil te blijven staan...mooi geschreven ! liefs, kerima ellouise |
|
sunset: | Dinsdag, oktober 24, 2006 13:27 |
Jaaaaaaaa ... Treffend! Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Tijgertje:): | Dinsdag, oktober 24, 2006 13:03 |
mooi verwoord, knuffel |
|
Dirk Hermans: | Dinsdag, oktober 24, 2006 12:58 |
heel knap neergezet groetjes Dirk |
|
Windwhisper: | Dinsdag, oktober 24, 2006 12:54 |
graag gelezen dit....... liefs Cobie |
|
Auteur: moonwoman | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2006 | ||
Thema's: |