Trouwgebonden.
Angst niet. Dan zal ook ik niet vrezen voor
de onrust die van binnen woedt. Rode rozen
staan je goed - zolang ze van mij zijn (en niet
van een ander). Omdat veranderingen zicht-
baar zijn tot in het kleinste oogdetail.
Verdring mijn woordenschat nimmer
onder een bed van aarde; onze schat
ligt dieper bij de kernen van liefde.
En wij zullen enkel dichter zijn;
bij elkaar en de droomzachte wereld.
Mijn hart rust in ons midden; jouw
armen strekken zich veilig naar haar
doch daarbuiten rest niets en niemand -
voor mij. Voor mij ben je de herinnering
die gebleven is, de lach die nog bestaat.
Tussen hemel en aarde is niets meer
dan de tederheid van samen; en ik wacht
en wacht tot jij mij begrijpt. Dat ik
slechts met jou kan leven. Tot de dood
ons spoedig schrijven zal.
Klaes: | Maandag, oktober 23, 2006 21:33 |
ik heb het begrepen maar laat de dood nog maar even achterwege groet/klaes |
|
Dirk Hermans: | Maandag, oktober 23, 2006 19:25 |
mooi | |
remie: | Maandag, oktober 23, 2006 17:21 |
blijven jullie nog maar lang schommelen in die droomzachte wereld...liefs remie | |
Dreambow: | Maandag, oktober 23, 2006 17:19 |
Waaauuuw!!! Weer helemaal super!! Hoop dat er nog vele zullen komen!:) Echt mooi.. :) Liefs, |
|
anneke van dijk: | Maandag, oktober 23, 2006 15:56 |
jullie duetten zijn bijzonder en prachtig... liefs, namasté, an |
|
Sifra.K: | Maandag, oktober 23, 2006 15:50 |
Erg mooi. Erg mooi. |
|
Cora (ZIJ): | Maandag, oktober 23, 2006 15:45 |
Prachtig, | |
Windwhisper: | Maandag, oktober 23, 2006 15:00 |
heel graag gelezen, mooi verwoordt veel liefs |
|
M@rcel: | Maandag, oktober 23, 2006 14:21 |
wat een prachtig duet door jullie hie geschreven heel,heel mooi Liefs M@rcel |
|
Auteur: Marjolein. | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 23 oktober 2006 | ||
Thema's: |