Bergen (Kramsach) in Oostenrijk
Als ik naar de bergen kijk,
zijn ze geen dag gelijk.
Altijd valt er wel wat te beleven,
ochtendnevel
hangt als witte watten
boven een donkere horizon,
paarsachtig blauw
en dan weer oplichtend oranje
in de zon,
of kristal wit
het is zo’n mooi gezicht,
de melodie is zacht,
of dreigend
bij onweer en regen,
Oerkracht word ik gewaar.
Ik heb ontzag voor de natuur
met zijn pracht en zijn praal,
hij inspireert mij telkens weer
om te zoeken naar verandering.
En ineens is er weer die verwondering
als de regenboog verschijnt,
als teken van een verbond
door God ons eens gegeven.
Gedragen door die schepper God,
ik weet het zeker,
hoef ik nooit meer bang te zijn,
dankbaar ben ik voor dit teken!!
fijne zondag tineke