Heb het papier in m’n hand
Heb geen idee wat ik wil schrijven
Maar goed
Tussen denken en handelen bestaat een verband
Dus weet ik
Dat ik aan ’t dichten zal blijven
Alweer ’s nachts
Verwacht opnieuw geen goede slaap
Alweer angst
Opnieuw bang dat ik alles kwijt raak
Of nee, niet opnieuw
Denk het nu nog steeds
Tranen mooi glad, woorden zo ruw
Zo ervoer ik dat reeds
Niets doet zo’n pijn, als psychische pijn
Dat doet een mens het minst goed
Dus zet ik het om in fysieke pijn
En kijk ik hoe ik bloed
Opnieuw zie ik het voor m’n ogen gebeuren
Opnieuw de dood zo dichtbij
Nogmaals moet ik het leven betreuren
En wens de eeuwige slaap voor mij
Alleen het bloed, dat houdt me tegen
Heeft me in haar macht
Door de aanraken wordt het verlangen even verlegen
En lijkt het of het leven naar me lacht
Ik weet niet wat er zo heerlijk is aan ’s nachts schrijven
Maar het ontspant me wel
Zal hiermee voor eeuwig bezig willen blijven
Zit even beter in m’n vel
Even rustig adem halen
Eventjes geen traan
Straks zal ik weer bijna falen
Wat heb ik ooit gedaan

Is dit een les
Is dit een straf
Pak maar een mes
En maak het af

Finish nu maar eindelijk
Waar je ooit aan begonnen bent