Ik liet me de zon smaken
die middag in het bos
de vogels zongen wijsjes
en ik liep er vrolijk op los
Ik liep je tegemoet
vlak langs je heen
je keek me glimlachend aan
’t leek of de zon even feller scheen
Ogen die recht keken
één moment was ‘t bijna daar
blikken die boekdelen spraken
die raakte een ogenblik elkaar
arie: | Woensdag, oktober 18, 2006 17:26 |
soms gebeurd dit echt idd :) liefs, arie |
|
M@rcel: | Woensdag, oktober 18, 2006 12:54 |
wat schitterbaar mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
Windwhisper: | Woensdag, oktober 18, 2006 10:28 |
wouw......stilmakend mooi | |
lommert: | Woensdag, oktober 18, 2006 08:58 |
heerlijk genietend gedicht..ik voel de zon kussen;) xxliefs willem |
|
switi lobi: | Woensdag, oktober 18, 2006 08:50 |
Prachtig, zo delend mooi! Liefsliefs, switi lobi |
|
sunset: | Woensdag, oktober 18, 2006 08:33 |
Prachtig tonend delend (en zeker met de foto erbij). Liefs en warme knuf, sunset |
|
Reiger: | Woensdag, oktober 18, 2006 08:19 |
Echt heel erg mooi....leest ook zo zalig weg Remie | |
tears for you: | Woensdag, oktober 18, 2006 08:18 |
wauw ,zo wondermooi echt prachtig tears |
|