Ze beleeft het zand, de zee
sterren; de ogen van de nacht
maakt leven in een handom-
draai geluk in een doosje
spreekt zomer met glimlach
is overal, in de taal
van ongesproken dromen
in het vuur van de berg achter
de zinnen van geliefden
in het spoor van adem op glas
tussen de tranen van het mos
in mijn aquarellentuin van geweten;
stilleven van gevoel en waan
waar ze in het uur van een morgen
aanspoelt voor mijn voeten
om nooit meer uit mijn gedachten
te gaan.
| kerima ellouise: | Woensdag, oktober 18, 2006 14:25 |
| s c h i t t e r e n d ( val ik in herhaling...neu toch :-) ) liefs, kerima ellouise |
|
| lonely 1: | Woensdag, oktober 18, 2006 01:37 |
| schitterend gedicht. liefs, lonely 1 |
|
| DrieGeetjes: | Woensdag, oktober 18, 2006 00:33 |
| :) | |
| Auteur: Edwin van Rossen | ||
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||