je voeten schuifelend op het water – eveneens als in
mijn hoofd – voel de zachte herfstwind
en je reebruine ogen staren,
proberen me te doorgronden,
- tastbaar de teleurstelling –
tussen mijn liefdesverklaringen bestaat alles uit slijk,
wulpse grond vanuit mijn verleden
Voorzichtig leg je vaste aarde met je kussen
machteloos wanneer je je ogen sluit, tel dan de secondes
om vervolgens tijdloos te verdrinken
- verlangend – je streelt mijn aura,
terwijl je voeten langzaam over het
water schuifelen, niets achterlatend
behalve mijn herinnering