Die winter werd de sneeuw overgoten door rood
een bloedig tafereel in portretvorm gegoten
het was de hel, me noemde het de dood
en het geschreeuw was nog jarenlang te horen
En de natie's allerhoogste vader
wist zijn landsverhaal koelbloedig te vermijden
maar zelf was hij de smerigste verrader
en begreep niet de bedoeling van 'Liever dood dan lijden'
't Was in de tranen dat men allen zou verdrinken
de aarzelende inzet van de eerste mensenrechten
streefde naar het einde van verraden en verlinken
naar het einde van oorlog, hongersnood en vechten
Er bleef een strijd van 'Voor of tegen 't communisme'
maar 't was datgene dat men diende te bestrijden
als gevolg van geweld, van politiek en het fascisme
en van een keiharde uitspraak als 'Liever dood dan lijden'
En nu heerst er daar een eindeloze stilte
de gruwel achter een verhaal
een onvoorstelbaar en vreedzame kilte
de enige histoire die blijft bestaan zonder moraal
En nieuwe troepen zijn inmiddels weer geland
de witte sneeuw geeft dan weer teken tot bevrijden
weer een bevrijding van dat bloedvergoten land
en van de vreselijke woorden als 'Liever dood dan lijden'
Meer rest ons niet dan boeken vol rauwe illustraties
en 'n herhaling zullen we samen wel beletten
maar na 50 jaar voelt men nog steeds alle frustraties
het is een waanidee de hel verder te zetten
We mogen niet ontkennen dat de wereld nog niet klaar is
en we denken best vaak terug aan die gruwelijke tijden
als 'realist' zien we zo alleen maar wat waar is
en zeggen misschien zelf wel: 'Liever dood dan lijden'
Moraal:
Dit gedicht werd opgedragen aan alle mensen
die slachtoffer zijn en werden van discriminatie, oorlog, racisme en geweld.
Ik heb het geschreven met in mijn hoofd de beelden van Auswitz.
Ook Anne Frank's dagboek heeft hier een grote rol ingespeeld; ik ben gegrepen door de gruwelijke feiten die zich in WO II hebben afgespeeld.
Dat de wereld snel mag veranderen