Als een wildvreemde sta ik te kijken
alles raast zo snel voorbij
de rust is velen ontnomen
haastig gaat men naar huis
Bezinning is er nauwelijks
ook al groet een zwerver soms
hij waardeert de kneepjes van het geven
net zoals ik hem vaak waardeer
We voeren gesprekken over ons
de maatschappij de vervuiling
schoner leek het vroeger
geen fabrieken die afval deponeerden
Pionnen waren we in het spel
dat gespeeld en gespeeld werd
jij bleef jezelf ik veranderde soms
net zoals het leven
Weg wandelde ik van de drukte
die de natuur had begraven
mums: | Maandag, oktober 16, 2006 19:23 |
schitterend weergegeven tijdsbeeld. liefs mums |
|
sunset: | Maandag, oktober 16, 2006 06:04 |
Bijzonder graag door mij gelezen filosofische verwoording. Liefs en nog een heel fijne stiltedag, sunset |
|
M@rcel: | Maandag, oktober 16, 2006 00:23 |
prachtig geschreven en graag gelezen Liefs M@rcel |
|
lonely 1: | Maandag, oktober 16, 2006 00:21 |
mooi verwoord, liefs, lonely 1 |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 16 oktober 2006 | ||
Thema's: |