Fatale opvoeding
Door een verkeerde jeugd
heb ik nooit geleerd te leven.
Ik leerde over plicht en deugd,
maar niet hoe liefde te geven.
Emoties, vrolijkheid of verdriet,
moest ik zien te ontduiken
want als iemand die gevoelens ziet
zou deze ze kunnen misbruiken.
Negatieve gevoelens blijken sterker te zijn
waardoor ze het gevecht vaak winnen.
Dan uit ik toch mijn verdriet en pijn,
houd de tranenstroom niet meer binnen.
Daardoor is mijn leven vlak en zelfs negatief
want andere gevoelens kan ik niet uiten.
Toch heb ik enkele mensen lief,
maar heb nooit geleerd ze in m'n armen te sluiten.
Ik heb gebroken met het verleden
omdat die invloed verdwijnen moest,
maar helaas, tot op het gruwelijke heden
heeft mijn jeugd mijn leven verwoest!!
Vandaag, na 23 jaar lief en leed,
zegt mijn man dat hij wil scheiden
omdat ik nu nog steeds niet weet
hoe ik een vrolijk en uitbundig leven kan leiden.....
heb ik nooit geleerd te leven.
Ik leerde over plicht en deugd,
maar niet hoe liefde te geven.
Emoties, vrolijkheid of verdriet,
moest ik zien te ontduiken
want als iemand die gevoelens ziet
zou deze ze kunnen misbruiken.
Negatieve gevoelens blijken sterker te zijn
waardoor ze het gevecht vaak winnen.
Dan uit ik toch mijn verdriet en pijn,
houd de tranenstroom niet meer binnen.
Daardoor is mijn leven vlak en zelfs negatief
want andere gevoelens kan ik niet uiten.
Toch heb ik enkele mensen lief,
maar heb nooit geleerd ze in m'n armen te sluiten.
Ik heb gebroken met het verleden
omdat die invloed verdwijnen moest,
maar helaas, tot op het gruwelijke heden
heeft mijn jeugd mijn leven verwoest!!
Vandaag, na 23 jaar lief en leed,
zegt mijn man dat hij wil scheiden
omdat ik nu nog steeds niet weet
hoe ik een vrolijk en uitbundig leven kan leiden.....
Reacties op dit gedicht
| hennybehrens: | Woensdag, oktober 25, 2006 08:08 |
| Lieve Berin, Ik lees zojuist je (ik denk) laatste gedicht van 12/10. Ik las het omda je een reactie stuurde op mijn gedicht "geloof" hetgeen overigens niets te maken heft met ''godsgeloof''of iets van iden aard. Ik ben onder de indruk van jouw gedicht. Met name natuurlijk de inhoudelijke kant. Houd moed want ook voor jou is er datgene waar je recht op heb. Het vereist geduld en vertrouwen. Vertrouwen in jezelf, je eigenwaarde en de wetenschap dat hij die jou gaat leven op de manier waar |
|
| hennybehrens: | Woensdag, oktober 25, 2006 08:01 |
| fortuna: | Donderdag, oktober 12, 2006 15:48 |
| hulp zoeken is zeker een aanrader, hierdoor kun je misschien de negatieve gevoelens loslaten en naar de positieve zoeken. Door het in te zien kun je het ook veranderen. Ik wens je veel sterkte met je partner. Liefs |
|
| sunset: | Donderdag, oktober 12, 2006 08:45 |
| Zo herkenbaar (mijn partner). Maar, ook zij besloot na bijna 20 jaar, eindelijk professionele hulp in te roepen. En langzaam maar zeker groeit zij en wordt sterker. Tot waar het ons zal leiden speelt dan geen rol. Want de hoofdzaak is dat zij kan beginnen te leven. Eindelijk. Liefs en mijn warme oprechte genegenheid, sunset |
|
| Reiger: | Donderdag, oktober 12, 2006 07:46 |
| De teleurstelling en frustratie is duidelijk beschreven hier.... Ik wilde dat ik een oplossing voor je had, maar helaas zijn dat toch van die dingen waar je zelf uit moet komen.... Wens je heel veel sterkte en kracht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Berin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||