O mijn zon
aangeblazen door Zijn hand
Lopen over boulevards van sterrenstelsels
meubilair dat modieus
in de nacht schijnt
Salueert
en de vensters maken hun buiging
Gestationeerd in niemandsland
en de supernova's
keren zich om
De schutting springt
uit zijn vel
en ontbloot
De zin
van het bestaan
De kern zwol aan
tot een oorverdovend tumult