Er waren geen woorden
om te spreken, de liefde
was nog niet geblust.
Zij suste wat, kuste zijn
lippen bij nachtlicht. Hij
verwonderde zich om de
lach
die vervolgens ontdeugend
haar gezicht bescheen.
wijnand.: | Donderdag, oktober 12, 2006 18:49 |
voor mij jouw allermooiste gedicht | |
Mathilde: | Dinsdag, oktober 10, 2006 22:06 |
nieuwe stijl? zalig! liefs, mathilde |
|
Panta Rhei: | Dinsdag, oktober 10, 2006 20:56 |
Sluit zich tevreden aan bij het ondergenoemde :D Super |
|
wijnand.: | Dinsdag, oktober 10, 2006 19:28 |
klasse hier hou ik van | |
Quando: | Dinsdag, oktober 10, 2006 19:15 |
Grijns. Ja, dit is goed. Dit is heer-lijk. |
|
Sifra.K: | Dinsdag, oktober 10, 2006 19:10 |
Dit is goed. |
|
Auteur: Marjolein. | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 10 oktober 2006 | ||
Thema's: |