in de wetenschap dat er iemand van hem houdt
kijkt hij op naar boven, waar hij wordt verwacht
De angst om te verlaten, wat hij nimmer bezat
is intenser dan de pijn van het niet gemist worden.
Goed gekleed, zijn haren gekamd in mooie krul
wandelt hij langs de eenzame kade de duisternis in.
Geen mens die een traan om hem zou laten
toch valt het naderende afscheid hem zwaar.
Dat er iemand van hem houdt, ook al is hij dat zelf
is toch al genoeg om te weten wat liefde is? Hij sterft
in de wetenschap dat er iemand van hem houdt.
mums: | Zondag, oktober 08, 2006 21:10 |
dit is mooi..die laatste strofe is zo pakkend. liefs mums |
|
Tiskee: | Zondag, oktober 08, 2006 20:40 |
Mooi en droevig te gelijk!! Liefs Tiskee |
|
Tijgertje:): | Zondag, oktober 08, 2006 19:40 |
poeh rakend, mooi verwoord, liefs |
|
Innerchild: | Zondag, oktober 08, 2006 19:34 |
Indringend ... Ik hield even mijn adem in ... Inner |
|
Auteur: Truus van Eijk | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 08 oktober 2006 | ||
Thema's: |