Ik weet dat ik binnenin..
Gelukkig zou moeten zijn..
Maar ergens diep in mezelf..
Voel ik het knagen van de pijn..
Ik dans en lach mijn tanden bloot..
Maar ergens diep in mezelf..
Voel ik me eenzaam en dood..
Ik doe me voor als iemand die ik niet ben..
En vanbinnen weet ik dat het gewoon..
Angst is omdat ik mezelf amper nog herken..
Ik maak plezier en zorg dat niemand het ziet..
terwijl ik binnenin goed bezef..
Dat ik nog vol zit van verdriet..
Ik zoek niet naar de antwoorden op mijn vraag..
Omdat ik in mijzelf besef..
Mijn woorden gaan te traag..
Ik probeer niet te denken aan wat je voelt..
Want mijn hart weet..
Dat je het enkel goed bedoeld..
Ik denk niet na als je naar me lacht..
Omdat ik binnenin voel..
Dat jij weet dat ik op jou teken wacht..