Als onze vlucht gegrond zou zijnwas ik de wereld met je rond gegaandansten we over alle strandenal onze treur achterlatendmet ziel rakende melodieënin onze zalvende handenWanneer de buien over drijvenstarten wij onze reis in stijlen nemen we Manhatten bij nachtnee liefde is nooit makkelijken meestal is ze blindmaar mist bij ons vooral aan krachtWe zouden zo hoog vliegenboven de wolken van ons gelukduurt alles net iets langermaar onder die vlucht van onze dromenben ik slechts een voorbijganger
Mathilde: | Donderdag, oktober 05, 2006 21:28 |
ja, helemaal mooi zo! kus! |
|
sunset: | Donderdag, oktober 05, 2006 17:35 |
Zo verlangend hopend wensend met een ondertoon van droeve spijt. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
lonely 1: | Donderdag, oktober 05, 2006 15:44 |
zo droevig maar tegelijk ook zo ongelooflijk mooi! liefs, lonely 1 |
|
M@rcel: | Donderdag, oktober 05, 2006 12:59 |
droevig...maar toch zo ontzettend mooi geschreven Knuffie M@rcel |
|
Harriet: | Donderdag, oktober 05, 2006 12:43 |
zo''n mooie en voor mij herkenbare woorden..super verwoord je gevoel Gert ! liefs |
|
lommert: | Donderdag, oktober 05, 2006 10:42 |
Voor Liefde is geen handboek...het is zo persoonlijk....triest gedicht, inderdaad, maar o zo mooi groet willem |
|
remie: | Donderdag, oktober 05, 2006 10:25 |
triest maar zo verschrikkelijk mooi...liefs remie | |