en als een steen
gevallen
rolde ik
naar de voetstap
van jou afwezigheid
de afdruk nog vers gevangen
in het geplette gras
haar veerkracht
voor even kwijt
jouw spoor
met moeite te volgen
jij was zó … vluchtig
licht
nu zweemt
alleen nog mijn verlangen
in mijn rol
naar jou
Rien de Heer: | Zondag, oktober 15, 2006 17:35 |
Ook zonder plaatje heel erg mooi..... Groetjes, Rien. |
|
sunset: | Donderdag, oktober 05, 2006 16:26 |
Wohw! Ge- en her, herlezen dit. Chapeau. Liefs en omarmende warme knuf, sunset |
|
fortuna: | Donderdag, oktober 05, 2006 15:19 |
een supermooi tastbaar gedicht | |
mugje: | Donderdag, oktober 05, 2006 14:03 |
MMMMMMM wat een zalig en prachtig gedicht. Heerlijk...... Ik hou van je Annemieke xXx tom xXx |
|
Artifex: | Donderdag, oktober 05, 2006 13:28 |
Puur en voelbaar verlangend geschreven, heel mooi... Liefs, Artifex. |
|
M@rcel: | Donderdag, oktober 05, 2006 12:46 |
zucht...wat een schitterbaar mooi gedicht Liefs M@rcel |
|
Niniki: | Donderdag, oktober 05, 2006 11:00 |
wauw prachtig......heel invoelbaar. Knuffie |
|
remie: | Donderdag, oktober 05, 2006 09:59 |
hier mijmer ik helemaal op weg...liefs remie | |
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 05 oktober 2006 | ||
Thema's: |