Mijn gevoel .
Tranen.. tranen bij de vleet!
tranen van veel verdriet,
tranen van het gemis dat komen zal,
tranen om hem..
Hoe moet het nu met mij?
Ik ben bang, ontzettend bang.
Ik wil niet terug vallen!
Helemaal niet, ik wil het niet!
Maar de kans is er,
en de kans durft ook te komen.
Het zal me tegenmoed komen,
maar dan moet ik sterk genoeg zijn..
En sterk zijn.. dat ken ik eventjes niet.
Ik laat me vallen,
dieper en dieper..
tot dat ik er niet meer uit kan...
Reacties op dit gedicht
| Romi : | Woensdag, oktober 04, 2006 20:08 |
Ik laat je niet vallen, nooit! Neem mijn hand en we slepen elkaar erdoor! We zijn sterk ..!! ..hetkomt goed, je weet me te vinden! Knuffel, x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laïs | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||