Ik snap niet wat ik verkeerd doe?
Ben gewoon mezelf,
Kleed me hoe ik wil,
Heb mijn hart op de tong,
Doe vriendelijk tegen ieder.
En toch kan men mij niet hebben.
Alles wat ik doe wordt becommentarieerd,
En met argusogen bekeken.
Ben ik dan zo anders?
Ik denk het niet!
En toch doet men rot tegen mij!
Wat is er?
Jaag ik ze schrik aan?
Laat ik hun ongemakkelijk voelen?
Of zijn ze gewoon jaloers!?
Ik weet het echt niet!
Een geluk, dat er nog mensen zijn
Die vriendelijk zijn,
Die mij appreciëren hoe ik ben,
En bovenal, mij steunen,
Wanneer ik ze het meest nodig heb.
Al is het slechts met een glimlach,
Een idiote glimlach die meer doet dan je denkt!
Elke keer als ik deze in de gang tegenkom,
Verschijnt er op mijn gezicht ook eentje,
En kan ik met frisse moed weer verder.
Om al die negativiteit te negeren,
En mijn eigen weg te vervolgen.
Persoon X,
Blijf glimlachen,
Blijf mij steunen.
Ik heb je nodig!
[[[Iedereen zou moeten blijven glimlachen!
Wie weet,
Misschien ben jij wel iemand zijn ‘Persoon X’???]]]