Hans Winter: | Zaterdag, september 30, 2006 21:21 |
ga je weg, dan doet dat mij denken aan mijn dode, soms wieg ik hem stiekem in mijn armen als wat takjes een bladerblosje, en wat ik hem gunnen zou, natuurlijk zijn rust nu, maar meer nog zo''n laatste moment van zwaaien naar elkaar voor er van alles voorbij zal gaan, raak mij dan nog, laat mij dan nog toe, raak mij met je blik nog aan. soms schrijf je, soms laat een meisje je schrijven, hans |
|
sunset: | Zaterdag, september 30, 2006 17:30 |
Dit is bijzonder, droef-ontroerend. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
switi lobi: | Zaterdag, september 30, 2006 15:26 |
Een mooi gedicht met diepe inhoud... Liefsliefs, switi lobi |
|
Boudaatje: | Zaterdag, september 30, 2006 14:44 |
Ontroerend, ik dacht lees eens wat gedichten nu ik even thuis ben en ik val meteen op een mooie, en heel speciale, logische het is van jouw hand geschreven. dikke kus van Boud. |
|
fran92: | Zaterdag, september 30, 2006 13:24 |
wauw meid prachtig geschreven echt heel mooi stilmakend dit! liefs en knuffs tulpje en fran92 |
|
Auteur: *zwarte schaduw* | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 30 september 2006 | ||
Thema's: |