Zie bij een speeltuin een gezin staan
Ik zie hoe gelukkig ze samen zijn
In mijn ogen springt een traan
Een vader die zijn kind
Liefdevol op de schommel duwt
Het is te zien dat ze plezier hebben
Samen in de zandbak spelen
Of samen op de wip
Niemand is zich aan het vervelen
Het kind krijgt een schouderklopje
Een knuffel
en een liefdevolle zoen
Ouders samen met hun kinderen
Allemaal blije gezichten
Alleen ik kijk verdrietig toe
De tranen staan in mijn ogen
Want ik weet, dat ik dit nooit had
Nooit samen naar een speeltuin
Nooit met z’n allen blij zijn
Nooit duwde je me op de schommel
Of speelde je met me in de zandbak
Kreeg nooit een schouderklopje
Nooit een knuffel
Of een liefdevolle zoen
snoeppapier: | Zaterdag, september 30, 2006 16:59 |
je moet jezelf een schouderklopje geven... je leeft dat is zeker al 5000000000 schouderklopjes waard | |
Azra il: | Donderdag, september 28, 2006 16:21 |
Wauw mooi maar ook ontzettend verdrietig geschreven, ik kan me er ook goed in inleven, succes | |
Auteur: dead_girl | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2006 | ||
Thema's: |