ik dans mij
rond de tafel
waar stoelen
schots en scheef
als het leven
zich lijken te verplaatsen
ik
in alles voel
ik leef
het pluche
dat streelt me zachtjes
lokt… kom
zet je toch eventjes neer
het geheel
lijkt me
heerlijk en prachtig
maar ik verlang toch meer
al kijkend naar het krukje
een beetje in de hoek
zoals altijd ‘ ongemakkelijk’
als in een wachtkamer
waar ik zoek
naar een oplossing
die niet zomaar…
voor handen lijkt te zijn
dans ik mijn stoelendans
door het leven
vaak zacht
maar soms met pijn
Rien de Heer: | Zondag, oktober 15, 2006 17:20 |
Ik blijf lekker zitten..... Groetjes, Rien. |
|
Jan van Dord: | Donderdag, september 28, 2006 21:08 |
Mooi !! jan |
|
hiljaa: | Donderdag, september 28, 2006 19:34 |
in een dokterwachtzaal gezeten! herkenbaar zat er gisteren! knufleifs--hiljaa-- |
|
sunset: | Donderdag, september 28, 2006 17:01 |
Welk krachtig tonende delende verwoording van jou. Liefs en knuf, sunset |
|
switi lobi: | Donderdag, september 28, 2006 15:50 |
Rakend herkenbaar... Liefsliefs, switi lobi |
|
elze: | Donderdag, september 28, 2006 15:43 |
oei...beetje pijnlijk maar diamanteus mooi laifs elze |
|
mugje: | Donderdag, september 28, 2006 15:42 |
Heel erg mooi geschreven. de emoties zijn hierin te voelen Ik hou van je Annemieke xXx tom xXx |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2006 | ||
Thema's: |