Ik zit hier
En kijk naar de regen
aan de andere kant van het raam
met een leeg gevoel
Een gevoel dat me maar niet wil laten gaan
Een traan rolt over mijn wang
Hij spat uiteen op de grond
Net zoals honderden herinneringen aan jou
Wat er is gebeurt verward me
En maakt me kapot van binnen
Waarom doe je zo onverklaarbaar
Ik kan je het ene moment echt haten
Maar weet uiteindelijk toch niet wat ik zonder je moet beginnen
Frutsels, spullen, foto's doen me aan jou herinneren
Weer een traan valt op de grond
Ik probeer me vast te klampen aan die kleine dingen
Die ik nog van ons heb
Want alles word van me weggezogen
ik word helemaal gek
En waarom is het nou misgelopen
Wat is er nou misgegaan
Ik mis die lege plek als water
En wil het liefst weer zoals vroeger met je verder gaan
Maar waarom doe je dan zo terughoudend
Alsof je me als een bedelaar ziet staan
Ik beloot me er maar bij neer te leggen
Het verscheurde me
Ik wou dat rotgevoel voor eens en altijd kwijt
Maar jij blijft me achtervolgen
Ondanks wat je me hebt aangedaan
Maar jij kent dat gevoel blijkbaar niet, want je laat me letterlijk staan
Jij hebt blijkbaar voor haar gekozen
En dooft een vuur van vriendschap, die ooit zo sterk leek te zijn, langzaam uit
Je blijft me achtervolgen
Mijn gedachten sluiten je niet uit
Ik zal voor altijd op je wachten
Ik ben op het moment een vrak
een ingeslagen winkelruit
Maar wat is nou de oorzaak
Wie heeft het gedaan
Waarom heb jij mij alleeen daar in de kou laten staan?
In jullie humor kom ik niet meer voor
Jullie kletsen en lachen
En doen samen leuke dingen
Zonder dat ik er tussenkom
aan één stuk door
Niet alleen loop rond met dit gevoel
Nee er zijn er meer
Die ook de oude jij terug willen
Maar komt die ooit nog weer?
En dat is dus die lege plek
Maar hoe is die ontstaan?
Doordat ik het uitmaakte met een jongen?
Hebben jullie me daarom maar laten staan?
Ik begin me langzaam te beseffen
Iets wat aldoor maar door mijn gedachten rijd
Ik ben behalve hem mijn beste vriendinnen kwijt!
Ik mis jullie!