Pesten,
Pesten dat is wat je deed
Pesten voor mijn ogen rood
Geen gedeeldt lief en leed
Pesten tot de dood
Lachende stemmen door mijn hoofd
Jou ogen en jou gezicht
Je zou me met rust laten je hebt het beloofd
Vandaar een afscheidsgedicht
Je wilde mijn leven niet in jou handen
Maar wat je wilde is mij zo kapot
Dat ik ooit op het moment zou stranden..
Zo ijzig stil en koud met een strop om mijn strot!