Ach, ik mag niet klagen.
Reeds kijk ik naar hem uit,
wachtend op deze eind der dagen.
Ik heb met vrucht geleefd,
kort, veel gevoeld, gehoord en gezien,
maar ah ja, dat was wel zoals was voorzien.
Tikkend valt de tijd, als zand in de loper.
Op deze laatste avond van mijn naam,
blik ik terug naar zoveel
en zoveel is nog niet gedaan.
Mijn opvolger zal vlug komen,
aan hem laat ik een wereld na,
vol hoop, vragen, raadsels en dromen.
De slagen van twaalf telde de dag voorbij.
Even en met tranen in de ogen,
kijkt de oude naar de geboorte van hem die komen.
Hun blikken kruisen en in deze luttele seconde,
geef men hem een naam.
Hij zal voortaan noemen,
het tweeduizend en twee jaar.
"..... verscheiden in de aanhef..."
of gelukkig nieuwjaar aan iedereen!