Je staat daar bewegingloos en kijkt me enkel aan ik probeer niet te voelen omdat dat de lijm zal smelten als ik ook maar één keer in mijn emoties zou hervallen
Je staat daar en zwijgt ik huil geruisloos en voel de druppels van de smeltende lijm zich vlijmscherp nestelen in mijn gebroken ziel
Ik dacht, dat het te lijmen was maar de stukjes van mijn hart passen niet meer in elkaar en och, ik weet heus wel waar dat ene stukje is
Want jij staat daar en kijkt me aan de lijm plakt niet meer emoties snikken na nog eventjes en mijn nieuwe tube is gekocht dit keer meer, ja meer sterke één seconde lijm
En jij staat daar zonder woorden ik kijk van je weg draai me om en herplak mijn ziel voor hoelang, ach voor hoelang