afwezig naar de wolken aan het staren,
voel op mijn handen nog de blaren
die daar zaten
als het ware in een strijd,
maar winnen doen we geheid.
want het houd niet op
er komt nooit een stop
pas na jaren van geluk
kunnen we niet meer stuk
printers aan en weer uit,
neem nog een stukje fruit
nee dank je wel
ik hoef niet zo snel
weer te eten
heb net mijn buik volgevreten
en lekker dat het was
geef gas.
en ga vooruit
word uitgebuit
maar maakt me niet uit
doe maar wat je wil
ik blijf stil
kijkend naar de vloer
interesseert me geen moer
wat iedereen me flikt
stikt
ik leef mijn eigen leven,
heb mijn eigen streven.
en geen mens die me iets vertelt
wat ik doen zou moeten
ik ga niet boeten
voor wat jij nooit hebt gedaan
ik heb je goed verstaan
heb je in de gaten
ik zal het daar maar bij laten
want luisteren doe ik blijkbaar niet
dus schiet
niet op jezelf
maar op mij
ben niet op mijn plek
zoek mijn stek
kan er geen vinden
dus me maar ook niet binden
helaas,
pindakaas.
niks aan te doen