Leugens…..,
verzachten mijn tranen
Artistiek….,
dept elke drup dat rolt over mijn wang.
Ik troost mijn verdriet…,
door de nacht eenzaam in te gaan.
Uren draaien.
Uren verstoppen door mijn dwang.
Mijn liefde is nu nog maar
Bedrog, een schijn zoals een waan.
Ik doe schuilen
door als een personage zijn rollenspel in te gaan.
En met beide handen houdt ik mijn masker stevig vast.
Ik ben mijn muur steeds sterker en hoger aan het maken…
Al die pijn….
Ik heb het van mijn lichaam eraf gewast.
En ben het vergeten in die kus waarmee jij mij deed raken.
Achter in mijn gedachten zal ik nu verder gaan waken.
Want ik kan het niet meer aan.
Al dat verdriet….
Ik ben al met die trieste druppel mee weggegaan.
Al dat haat wat jij mij bied..
Ik ben al voor jou in het rood gaan staan.
Mijn treuren mogen van jou niet.
Maar jij meent met leugens mijn tranen te verzachten.
Maar ik speel het spel wel samen met jou mee .
Ik zal wel als een personage mijn rol in duiken.
Ik voel wel,
wat jij eigelijk wou schenken.
En elke keer dat jij mij probeert te krenken……,
zal ik mijn pijn gewoon nog net iets harder gaan bedenken.
Ik heb mezelf al vaak genoeg ervan bevrijd.
Misschien vind jij zo nu wel de spijt.
Ik stap nu weer uit mijn rol
1…2….3 …..
en mijn gevoel is weer kwijt.
Want jouw leugens kunnen mijn tranen toch wel verzachten..