Knokkels verwond,
de woorden verstomd,
in mijn keel blijven steken,
mijn gedachten ontweken,
geen kracht om te staan,
wel macht om te gaan,
geen gedag gezegd,
gedachten opgedregd,
woorden verstomd,
mijn knokkels gewond.
De pijn maakt het goed,
verstomd de woede die me voed,
de knokkels rood van het bloed,
daarna pas zien wat het doet,
het bloed geroken,
mijn mouwen opgestrookt,
klaar voor de volgende klap,
of de volgende trap,
geen pijn,
o wat fijn.
Het bloed gedronken,
de gifbeker is leeg,
loop rustig over de honken,
waar ik me nu niet meer beweeg,
haal geen adem meer,
verstik weer,
in de woorden die je zei,
samen is wij,
ik ben er voor jou,
omdat ik van je hou.