Stil kyk ick voor me uit
Jy bent de jongen die me heeft laten zwygen
Snap nog steeds niet hoe ’t kan
Want niemand wist my ooit klein te krygen
Als ze dat toen zouden doen
Konden ze een grote bek terug verwachten
En omdat híj de enige is die er wat aan kan doen
Is het een kwellende gedachten
Geef het asjeblieft een kans
En je zult zien dat wíj by elkaar horen
Maar blyf er niet langer mee wachten
Want er is al zóveel verloren
Waarom blyf ick eigelyk op je wachten?=(
Want jy moet me toch niet meer
Voor jou ben ick niet meer dan een hoopje stof
Als ik eraan denk doet het zoveel zeer
voor my ben jy juist de redder in een nachtmerrie
De pleister op de wond
Een paraplu in de regen
Wou zo graag dat ick ook in jóu wereldje bestond ..
Maar in jou wereldje
Ben ick hoopje stof dat leeft
En ookal ben ick voor jou haast onzichtbaar
Je moet weten dat Ick wel degene ben die het allermeeste om jou geeft
Maar nu ben jy degene
Die dat nog moet in gaan zien
En zolang jy dat niet zal beseffen
Moet ick ermee leven dat ick beter dan jou verdien ..*=(