Mijn begeerte
Nooit meer hetzelfde
Nooit meer dat zelfde gevoel
Nooit meer praten;
Loze woorden zonder doel
De woorden zijn vervlogen
Ik sla mijn ogen neer en
voel een traan lopen over mijn wang
De begeerte naar die momenten zal blijven rondspoken
Als de echo in een verlaten gang
Zo voelt het; verlaten,
Maar begeerd
De verlaten gang door mijn gedachten is zwart
Waarom voelt dit zo verkeerd?
Is het goed dat ik dit voor je voel
Is het goed dat ik bij je zou willen zijn
Alleen om te praten. Niet over pijn
Over vreugde, liefde, de mooiste dingen van het leven
Maar ik kan er zo niet meer tegen
Veeg de traan van mijn wang en kijk naar de zwarte regen
Buiten
Probeer me te vermannen maar voel mijn vingers beven
Zeg hardop
‘Zoekend naar mijn weg, zal ik overleven’
Ik weet dat het onmogelijk is
Maar zal er alles voor geven
Om mijn eigen weg te vinden