Oud en uit haar sas

Oud en uit haar sas

Ik ben slechts je kankerkind
die blaft als onze hond.

Of waren dat niet je woorden die je sprak,
nee, schreeuwde zodat ik ze goed zou horen
(en meteen nieuwe trommelvliezen nodig had-
"je klotemuziek staat gewoon te hard")

Want ik had natuurlijk moeten afwassen én drogen,
tegelijk, dat begrijp je wel. "Dit is vies" dat kan niet,
in de overvolle kast die ik verkeerd had ingeruimd,
terwijl mijn kleren nog altijd in de strijkmand lagen.

"Fuck zeg, ik ben toch oververmoeid en jíj
was de hele dag ziek thuis." Och nee! hoe had ik
kunnen vergeten dat je dan het huis moet boenen
en al je huiswerk uit je kop moet weten.

Geschreven door

Quando

0

Reacties op dit gedicht

Quando vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

milamber:	Zondag, september 17, 2006 22:48
geeft aai over de bol

Panta Rhei:	Vrijdag, september 15, 2006 08:06
Hoe had zij ook kunnen weten dat jij slechts een kind bent, en zij voor je zou moeten zorgen...

Nemesis:	Donderdag, september 14, 2006 19:55
De deur staat open.

Andrea Gerrits:	Donderdag, september 14, 2006 19:55
Ah, ik be nniet de enige. Jij kan het alleen beter verwoorden. Fuck it all. Je bent boos - ik ook - en de mensen mogen het weten! Liefs!

Paul de Bruyn:	Donderdag, september 14, 2006 19:55
Kom je een weekendje hier langs? - Knuf en liefs,

HIJ&ZIJ:	Donderdag, september 14, 2006 19:53
gooi het eruit meid,

Dorien.:	Donderdag, september 14, 2006 19:46
woede ja en nog geen beetje (blijven ademen)

Over dit gedicht

Auteur: Quando
Gecontroleerd door: maria
Gepubliceerd op: 14 september 2006
Thema's: [Kwaad]