De tijd tikt langzaam weg
Dromen zijn dromen gebleven
Ik kan wel zeggen: wat een pech
Maar ikzelf bepaal mijn leven
Aan het lot laat ik niets meer over
Het geluk is enkel mooi meegenomen
Ik leef nu in een realiteit zo pover
Er lijkt geen einde aan te komen
Ik wil wel, en de dromen zijn er
Toekomstperspectieven in overvloed
Mijn doelen rijken zo ver
Het probleem is er als het echt moet
’t Lijkt alsof ik niet wil werken
Aan mijn leven, de toekomst
Ik moet mijn wil versterken
Want nu voel ik me op mijn stomst
Ik wil eraan werken
Maar weet niet hoe
Misschien mijn dromen beperken
Of liever actief dan moe
Laat ik van dit gedicht gebruik maken
Voor een nieuwe start in mijn leven
Ik zal over mezelf waken
En mijn dromen een realiteit geven