Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
laten vallen
LATEN VALLEN
iemand laten vallen als een steen ook al heb
je er nog genoeg in je hand
lees je het in de krant ??
ja want ze maken zich allemaal van kant
ik zie geen uitweg in deze serie
alleen mezelf en al de hoop mizerie
toch hoop ik op nieuw leven
dat alles mag herleven
ik zie mezelf niet als een prediker
maar als iemand zonder de nodige opkikker
ik sta op een rand van een dal
toch voel nog steeds die kwal
ik geef mezelf ten dode op
maar geloof nooit in de dood zelf
ik kom er wel doorheen
in het regerende of het gene
ik zal licht zien
in deze of in het nieuwe
laten vallen doe je nooit
maar toch blijf ik zeggen ooit
Reacties op dit gedicht
Haan vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Haan
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
09 september 2006
Thema's:
[Kwaad]
[Eenzaamheid]
[Vaders]