Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Ik neem je hand
Ik neem je hand
Een hele tijd was het zo donker
Geen lichtpunt aan de horizon
Ik dacht ik ga ten onder
Had pijn al voor de dag begon
En als je denkt er is echt niemand
Die ook maar helpen kan
Wanneer er dan plots iemand zegt
Dat het ook anders kan
Dan wil je niet meer verdrinken
In je ellende en pijn
Maar genieten van de mensen
Die er plots voor je zijn
Soms zijn het onbekende
Hebt je ze nooit gezien
Vrienden zonder gezichten
Maar met een hart en ziel
Ze proberen je te steunen
Zogoed en kwaad het gaat
Je ziet dan plots weer kleuren
De lucht die open gaat
Dan neem je deze handen
Die je zijn aangereikt
verdwijnen de scherpe randen
en heb je minder pijn
Shadow
Reacties op dit gedicht
shadow vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
shadow
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
27 december 2001
Thema's:
[Vriendschap]
[Genegenheid]
[Trouw]